ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری به روش ارزشیابان متعدد: تجربیات و دیدگاه مدرسین

مقدمه: در آموزش بالینی پرستاری، به طور کلی ارزشیابی دانشجویان بر عهده مربیان پرستاری م یباشد. فرایندی که همواره هم برای مربیان و هم دانشجویان چالش برانگیز بوده است. به نظر م یرسد یکی از راه های روبرو شدن با این چالش، استفاده از افراد مختلف در ارزشیابی یا به بیان دیگر استفاده از روش ارزشیابان متعدد است. هدف از پژوهش حاضر، تبیین تجربیات و دیدگا ههای مدرسین پرستاری در مورد این روش در ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری بود. روش: پژوهش حاضر از نوع کیفی- توصیفی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش، 14 مدرس پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بودند که بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا اشباع داده ها انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های فردی نیمه ساختار یافته صورت گرفت. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی نهفته انجام شد. متن هر مصاحبه بارها خوانده شد و واحدهای معنایی مشخص گردیدند. سپس کدگذاری صورت گرفت. پس از آن کدها، خلاصه و بر اساس مشابهت ها دسته بندی شده و طبقات را به وجود آوردند. در نهایت طبقات درون مایه ها را تشکیل دادند. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داد ههای به دست آمده از متن مصاحب هها، دربرگیرنده سه درون مایه محوریت مربی، چالش ها و توانمندی بود. نتیجه گیری: اکثریت مشارکت کنندگان معتقد بودند که مربی نقش اصلی را در ارزشیابی دانشجویان بر عهده دارد. افراد دیگری که در این زمینه مورد اشاره قرار گرفتند، پرستاران بالین و خود دانشجویان بودند که مشارکت کنندگان چال شهایی را در این زمینه مطرح نموده و صلاحیت و توانایی این افراد جهت شرکت در ارزشیابی دانشجویان را مورد بحث قرار دادند. بدیهی است که استفاده از روش ارزشیابان متعدد در ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری دارای جنبه های مثبتی می باشد، اما انجام صحیح آن نیاز به زمینه سازی مناسب، برنامه ریزی و آمادگی دارد.